***

сите деца мрсолави не се 

има по некое што тажно е чиниш 

а тоа само се одмара

си игра некоја своја скриена игра 

со духот по небото шара 

оти на децата таа врата најлесно им се отвора

патува тивко му се чини дека паѓа 

или лебди ,не знае ни самото тоа 

но знае дека ќе се врати кога сака 

па остава траги ,да запамети каде застана

за следниот пат по неколку дена

патувањето да го продожи на сосема друга страна

а тоа црнило низ кое лебди страна нема

на моменти му се чини дека не е на оваа земја

соништата со нежности си ги крепи 

и приказни слатки што еден ден ќе бидат книги

како цртежи што ќе бидат слики 

кога ќе ги разбереш поголемите и ти