***

моите бакнежи имаат вкус на кафе  

по твоите гради  

и во трагите ја читам нашата судбина 

и каде ке водиме љубов утре

ти треперат усните на студот додека ми шепотиш 

и ми го гризеш нежно левото рамо

уште ме боли

снегулги ни паѓаат меѓу бакнежите

и нашата прегратка крцка како вечниот мраз

те сакам и страв ми е да не те изгубам во виулицата  повеќе одколку што нема да го најдам патот дома

изгубен во тебе 

додека твојата домашна роба се суши на столот 

ние и пркосиме на зимата надвор

во чвор од воздишки и лелеци