***

заклучи ме некаде во црвеното ташниче  

најди ми место на задното седиште  

и под перницата во постелата твоја

и внимавај мршојадците да не го растурат нашето љубовно гнездо 

додека не престане дождот

молњата во твоите очи што се топи 

тврдото месо што во тебе длабоко џврка 

како водата по олуците 

удира постојано и тапо 

набабрена прескокнуваш преку надојдената вода

како немирно море на моите плеќи

заведи ме повторно, моја раскошна бескрајна шир

додека од смеата не пукне некоја жица