***

 

Ти ќелав човеку 

со ружа рана на главата

што со таа искривена уста 

го благословуваш бурекот 

во име на нас будалите

гласот твој ни стига до цревата

а во кујната се смеат сите 

го гледам и побратимот твој како бега и се смее 

од кујната ,

по лизгавиот под 

благодарен на вечерата

нема да му текне да се врати

по него ќе ги бришеме трагите секое утро 

дури таа не рече - Остани уште малку.